Usytuowane jest na jednym ze szczytów w Beskidzie Śląskim, w niedalekiej odległości od bielskich terenów rekreacyjnych „Błonia”, na wysokości 683m.n.p.m. Jego początki sięgają końca XIX wieku. Nieopodal dzisiejszego schroniska stała nieduża chata służąca leśnikom za schronienie. Dziś można zobaczyć jej pozostałości w niewielkiej odległości za schroniskiem. Budynek Stefanki takiej, jaką widzimy ją dziś został wzniesiony początkiem XX wieku przez Towarzystwo Popierania Turystyki i rozbudowany został w latach dwudziestych przez niemiecką organizację Beskidenverein. Dobudowano wówczas werandę i salę w kształcie rotundy. W tym samym czasie została także otwarta niezwykła atrakcja szczytu Kozia Góra – tor saneczkowy. Była to konstrukcja największa w Europie, liczyła 2200 metrów długości i 30 wiraży. Dziś niestety możemy podziwiać tylko jej kamienne fragmenty-ruiny… porośnięte mchem, zapomniane i nieznane przez najmłodszych turystów, a teraz bardzo potrzebne dla rozwoju sportu i turystyki w regionie.

Niedaleko schroniska, od strony bielskich Błoni można zobaczyć stół ołtarzowy „Jan”, który służył bielskim ewangelikom w czasach kontrreformacji. Dziś Stefanka przyciąga turystów wszystkimi atutami aktywnego wypoczynku. Od niedługiego spaceru, poprzez niepowtarzalne, zapierające dech w piersiach widoki na Bielsko i nie tylko, oraz rewelacyjne staropolskie potrawy na szczycie, aż po różnorakie atrakcję dla najmłodszych turystów. Na Stefance nie brakuje także kóz, w końcu to Kozia Góra!